Op de Tuin Truus Weertman

Rijpe artisjokken en een vijgenboom die al vol hangt met wat straks heerlijk sappige vruchten gaan worden. Als je daarbij de lavendel, rozen en al die bloemen ziet denk je niet aan een stukje Nederlandse kleigrond, die op het moment dat ik dit schrijf trouwens ontzettend droog is. Deze planten krijgen van mij dus geen water. Niet omdat ik het ze niet gun maar er is te kort. Ondanks dat een collega tuinder op ingenieuze wijze water aanlevert. De koolplantjes schreeuwen om het hardst om water en dreigen het loodje te leggen als ze het niet krijgen. Ook de aardbeien zijn niet van plan te groeien in een kurkdroge grond. Wat al goed geworteld is zoals de tuinbonen die prachtig in bloei staan en al kleine boontjes gaan vormen en de erwtjes en peultjes  die ook al bloeien, doen het goed.  De sperzieboontjes kun je beter zaaien rond half juni, dus die komen nu boven de grond uit kijken. Ze kiemen sneller en groeien sneller en worden daardoor ook malser als je ze niet te vroeg in de grond stopt. Dit heb ik niet van mezelf maar vanuit overlevering. Vroeger was men veel oplettender op dingen die mis gingen in de groentetuin en leerden dan uit ervaring om het de volgende keer anders te doen. Een goede oogst was simpelweg een noodzaak om het gezin te voeden. Nu is het hobby en als iets mislukt staat de gemiddelde tuinder er niet zo bij stil, er is genoeg te koop. Toch vind ik het een uitdaging om van de oude wijsheden te leren en te zien dat het klopt. Het is fantastisch dat er steeds meer jonge mensen met kinderen op ons tuincomplex komen die op deze manier al heel jong leren hoe hun eten groeit en dan graag hun zelf gezaaide worteltjes eten. 

Truus Weertman

Bezoeken: 6