OBW werken in Het Westzijderveld ( Uit dagblad Trouw)

BUITENMENS ( uit Trouw)

foto ]örgen Caris

Werken op het veld voelt een beetje als dansen op het veen. De grond is slap en zompig. Elk mo­ment kun je erdoorheen zakken. Net als op een dunne ijsplaat. Met een drietand gaan de vrijwilligers het verdorde riet te lijf. Het wordt in stapels op het land gelegd. Al vijftien jaar doen ze dit, acht ochtenden per jaar, onder begeleiding van Staatsbosbeheer. Zonder uit­ leg en op elkaar ingespeeld gaan ze aan het werk, op een steenworp af­ stand van het geweld van het Amsterdams havengebied. Het Westzijderveld  is kwetsbaar land: brak veenweidegebied in de Zaanstreek waar in de winter­ maanden, als de vogels zijn wegge­trokken, vooral stilte heerst .De openheid van het land is een

Het land moet schraal blijven voor de grutto’s

Voorwaarde om weidevogels in het voorjaar te laten broeden. En daarom moet het riet gemaaid, aangeharkt en opgeruimd. Bosjes worden verwijderd, zodat roofvo­ gels wegblijven. Het is handenar ­ beid, de grond is te slap voor een zware machine. Het land moet schraal blijven, zegt vrijwilliger Inge Verschoor (53, rechts in rode jas) kordaat. Voor de grutto, de roerdomp, de snor, de kievit en de tureluur. “Je doet dit werk voor je lijf, maar vooral voor de vogels.” Ze is even stil: “Het doet mij echt wat als je in het voorjaar de eerste grutto’s ziet terugkomen.”

Verslag door ROOS MENKHORST

We zitten al veel te vaak binnen.  Ga dus  gaat lekker naar buiten. Tips?  zie tijdpost@trouw.nl

Bezoeken: 1