In de Tuin Truus Weertman

In de Tuin Truus Weertman

Uit de Wessaner

De boom waarvan ik dacht dat het een pruim was maar die maar geen pruimen voortbracht bleek vorig jaar een kers te zijn. Tien halfslachtige kersen hingen eraan en we hebben hem verder maar genegeerd. Maar dit jaar is de boom zo prachtig mooi geworden en produceerde takken vol kersen. Hij is te groot geworden om er een net overheen te gooien dus we dachten lijdzaam te moeten toezien hoe de vogels, die al aan de boom van de buren begonnen waren, hem leeg zouden eten. Maar wat schets mijn verbazing, de vogels kwamen er niet aan. Ik heb dus handenvol kersen kunnen plukken, de eersten nog wat te vroeg, nog altijd bang voor de vogels. Maar ze bleven er vanaf ook toen de kersen echt rijp werden. De natuur stelt je steeds weer voor raadsels en verrassingen. We hebben nu dus kersen op brandewijn en kersen-frambozen-aardbeien confituren. Ja zoiets noem je geen jam natuurlijk dat verdient een dure naam want het is overheerlijk. Vorig jaar waren de frambozen door de hitte verbrand, dit jaar weten ze van geen ophouden. En ook de aardbeien gaan rustig door. De witte bes heb ik als beloning voor de vogels gelaten en die is dan ook behoorlijk leeg. Ik vind ze zelf niet zo geweldig, ligt aan de kleur, niet de smaak. De rode bes moeten ze van afblijven, daar wil ik gelei van maken samen met de zwarte. We eten nu volop van de tuin. Je kunt zo gek niet noemen maar de peultjes spannen de kroon evenals de diverse soorten sla. De late tuinbonen gaan ook goed en de vogels blijven ook hier vanaf. Ze hebben waarschijnlijk ander objecten op dit moment. Ik heb trouwens zo’n grote neproofvogel op een paal rondvliegen. Zou dat dan toch een beetje helpen?

Truus

Volkstuin Truus Weertman