Genieten op ijsbaan Lambert Melisz

Genieten op ijsbaan Lambert Melisz

In het Noordhollands Dagblad stond dat schaatsen op de ijsbaan van Lambert Melisz in Westzaan leuker is dan op vakantie naar Spanje gaan. Dit vertelden Guus (8) en Doris (10) Zwikker. Het bestuur van
de ijsvereniging, al 111 jaar gevestigd in Westzaan, kon op het nippertje van het ijsseizoen 2018 een aantal dagen open zijn. Gelukkig maar, want vorig jaar was daar geen spraken van. Nu was het Siberisch koud. Er stond dagenlang een strakke oostenwind. Het hinderde de schaatsliefhebbers totaal niet. Ook de aanwezigheid van een wak was een kleinigheid.
Genieten was het parool. Na afl oop was in de kantine een lekkere bak chocolade met een dikke klodder slagroom te koop.
De bestuursleden Antoon Kuiper, Jaap Hotting en Thijs Oudkerk en de vele vrijwilligers hebben honderden schaatsliefhebbers geweldige ‘ijsdagen’ bezorgd. Het werd trouwens tijd dat de kas weer een beetje gespekt kon worden. De bodem ‘was’ weg kwam al in het zicht. Zie www.ijsclub-lambertmelisz.nl/ voor het laatste nieuws.

Vergeet u niet aan te melden als lid van de oeroude en gezellige vereniging. Kom ook het museum bezoeken en als u een kaartje wilt leggen, dan kan dit ook.

Fred Eerenberg

Verjonging bij eeuwenoude ijsclub

Westzaan  *Hij was vijftien, fiets­ te door de sneeuw naar huis en had het ijskoud. De Westzaner wilde niet meer naar buiten, zei hij bij binnenkomst. Maar toen zijn moe­ der vertelde dat ze bij de ijsclub nog iemand zochten om de baan te vegen, ging hij toch maar helpen. Thijs Oudkerk (inmiddels 21) is sinds die tijd actief bij Lambert Melisz in Westzaan. Hij wil niet meer anders.
In november vorig jaar werd hij zelfs benoemd tot secretaris. Best bijzonder, want vrijwilligersfunc­ ties worden vaak door ouderen vervuld. Thijs haalt zijn schouders op. Hij werkt zo’n veertig uur in de week als zzp’er in de agrarische dienstverlening, dat betekent dat hij werkt op de veehouderijen van andere boeren. “Tijd kun je maken en ik vind de ijsclub leuk”, zegt Thijs nuchter.

Jongere

Hij is niet de enige jongere bij Lambert Melisz, de ijsclub die in 1907 is opgericht. Sjoerd en Maikel de Boer en Dirk Folmer horen ook bij de jonge garde. Deze drie zijn maar een paar jaar ouder dan Thijs. “Ik kende hun gezichten van het dorp, maar bij de ijsclub heb ik ze echt leren kennen. Wij kunnen het goed met elkaar vinden, vertelt  vaste vrijwilliger. De nieuwe aanwas heeft de club onder andere te danken aan voorzitter Antoon Kuiper. Hij vond het nodig dat er jongere vrijwilligers bij Lambert Melisz betrokken raakten, weet Thijs Het is niet allen goed voor het voorzetten van de vereniging , ook voor het zware werk is het handig. In de winter van 2012, toen de ijsbaan een goed jaar beleefde, namen Thijs, Sjoerd, Maikel en Dirk het vegen op de baan op zich. Ze schoven de sneeuw er zo af, dat er een buitenbaan voor de schaatsers  ontstond.  In het midden kwam een baan voor ijshockey. Ook voor andere klussen later in het jaar, bijvoorbeeld het opzetten van een steiger voor verfwerkzaamheden, kwamen ze langs. De vier werden vaste vrijwilligers. Toen een aantal mensen uit het bestuur wilde stappen, kwamen de jongemannen erbij. Thijs doet nu de ledenadministratie. Bestuurslid Jaap Rotting helpt hem met zijn nieuwe werkzaamheden. Zo raakt het nieuwe bestuurslid ingewerkt.

Een goede schaatser wil de zzp’er zichzelf niet noemen. “Ik heb me zelfleren schaatsen op de sloot die achter onze tuin loopt.” Op les heeft Thijs nooit gezeten. Bij kou zat de sloot snel dicht. Ook zijn broertjes stonden daar op de schaats. Thijs’ ouders zorgden dat een bouwlamp de baan verlichtte, zodat ze verder konden schaatsen als het donker werd. Wat muziek maakte de sfeer compleet

Chocomel

Toen hij ouder werd, vond Thijs het leuker om naar de schaatsbaan te gaan. Daar kwam hij meer mensen tegen. “Het is fijn om met z’n allen te schaatsen. Het clubhuis is daarnaast een mooie plek om daarna op te warmen en chocomel drinken”, zegt Thijs.

Bij strenge winters, waarbij tochten door het Westzanerveld worden uitgezet, vormt het clubgebouw volgens Thijs een goede uitvalsbasis. “We zetten een bordje koek en zopie langs de route en de mensen komen vanzelf. Daarnaast een goede manier om aan nieuwe leden te komen. “Hij kent het voorbeeld club alleen zien als het genoeg heeft gevroren. “Alleen als het ijs dik genoeg is kunnen we open.

“Hij kent het voorbeeld  uit de overlevering. Sinds hij vrijwilliger is bij de ijsclub heeft hij nog niet meegemaakt dat er een tocht werd uitgezet. Reken maar dat hij ernaar uitkijkt.

Plezier

Iedere zaterdagochtend zit Thijs bij de club. Hij drinkt er koffie met andere vrijwilligers en voert wat klusjes uit. Vaak zit hij er al om half acht, want Thijs moet daarna nog werken. ’s Zomers is er meestal nog meer te doen dan in de winter. Dit jaar staat het onderhoud aan de dijken op het programma. Die moeten worden verstevigd. Eerder was de bekabeling van de feestverlichting aan de beurt. “Mensen merken er weinig van hoeveel werk er een ijsclub geeft. “Het deert Thijs niet. Hij is met plezier onder de pannen.

Thijs vertelt dat de meesten ze de meeste clubleden alleen zien als het genoeg heeft gevroren. “Alleen als het ijs dik genoeg is kunnen we open.” Soms gaan er jaren overheen voor het weer zover is. Dit jaar was Lambert Melisz in de voorjaarsvakantie een aantal dagen open.

Vorige winter kon de baan een dag open en daarvoor was het een aan­ tal jaren geleden dat schaatsers op het ondergelopen en dichtgevroren stuk land terecht konden.

Of al het werk opweegt tegen het aantal keren dat de ijsclub open is? Thijs vindt van wel. Een ijsclub hoort bij een dorp, stelt hij. Volgens de Westzaner is het iets bijzonders. “Zodra het flink vriest, hoor je mensen overal over schaatsen praten. Ze vinden het geweldig om in het dorp een eigen baan te hebben. “Verder is het goed voor de veiligheid. “Mensen kunnen zonder zorgen bij ons schaatsen. Op de sloten rond het dorp is dat niet altijd het geval. Het ijs kan onbetrouwbaar zijn, niemand die het daar goed

“Maar zodra we open zijn geweest, komen weer nieuwe aanmeldingen binnen. “Sinds  de  voorjaarsvakan­tie zijn er dertig nieuwe leden bij. Naast Thijs en zijn drie leeftijdsgenoten, zijn er ook oudere vrijwilligers bij de ijsclub actief. “In de praktijk merk je weinig van het leeftijdsverschil. Het is geen bejaardentehuis. We hebben een gemeen­ schappelijke liefhebberij voor Lambert Melisz, dat maakt het gezellig .”De jonge  Westzaner bevalt het zo goed, dat hij verwacht er nog lang bij te blijven

Bezoeken: 5